Od 2001 roku na terenie Muzeum Przyrody i Techniki w Starachowicach znajdowało się zrekonstruowane stanowisko dymarskie prezentujące warsztat produkcyjny odkryty przez K. Bielenina (stanowisko Starachowice 1). Można tu było obejrzeć odtworzony starożytny układ technologiczny: piece dymarskie, mielerz do wypalania węgla drzewnego, prażak rudy, wejście do sztolni górniczej oraz chatę starożytnych hutników. Osada położona była w wąwozie otoczonym roślinnością, wyizolowanym ze współczesnej przestrzeni. Stwarzało to wyjątkowy nastrój spotkania z życiem codziennym hutników z okresu rzymskiego. Obecnie zachowały się wyłącznie zdjęcia „osady” wykonane w czasie „Jarmarku u Starzecha” w roku 2001, których wybór można zobaczyć w Galerii.

Na potrzeby ŻELAZNYCH KORZENI w roku 2004 rozpoczęła się budowa ARCHEOPARKU, gdzie w warunkach analogicznych do ww. „hutniczej osady” powstało zaplecze dla licznych warsztatów i prezentacji. ARCHEOPARK został zaprojektowany na terenie południowo - wschodniej części Muzeum, w pobliżu tzw. Dolnego Kanału Technologicznego, w otoczeniu gęsto zadrzewionych hałd zawierających różnorodne odmiany rudy żelaza niegdyś eksploatowanych przez starachowicki Zespół Wielkopiecowy.

Etapy powstawania Archeoparku przedstawiamy w skrócie w Galerii. Jest on wciąż przebudowywany przy zachowaniu charakteru poszczególnych stanowisk i stref funkcjonalnych.

Legenda: 1 – Piecowisko hutnicze; 2 – Kopalnia rudy żelaza; 3 – Prażaki rudy i mielerze; 4 – Dziegciarnia; 5 – Kowalstwo, obróbka skóry, złotnictwo i brązownictwo; 6 – Obróbka drewna, obróbka bursztynu, piśmiennictwo antyczne, obróbka kości i rogu, garncarstwo; 7 – Barbarzyńskie gospodarstwo domowe, piec garncarski, garncarstwo, obóz Hariów; 8 – Łucznictwo; 9 – Tkactwo, farbiarstwo, mennica, garncarstwo, wyrób paciorków szklanych; 10 -  Obóz i chata Celtów – zielarstwo, tkactwo, obróbka skóry, „plac małych wojowników”, powroźnictwo, wyrób tarcz; 11 – Święty Gaj i obóz Nahanarwalów; 12 – Pole bitewne; 13 – Miejsce eksperymentów dymarskich; 14 – Badania wykopaliskowe i rekonstrukcja ceramiki; 15 – Kuchnia rzymska, obóz rzymski; 16 – Miejsce „ciałopalenia”; 17 – Zaplecze gastronomiczne dla gości „Żelaznych Korzeni”

Inspiracją dla powstania zaplecza, takiego, jak starachowicki ARCHEOPARK są wyniki badań archeologicznych w naszym regionie i europejskie ośrodki archeologii eksperymentalnej funkcjonujące w formie "muzeów na świeżym powietrzu". Poniżej prezentujemy zdjęcia z jednego ze źródeł naszej inspiracji - ośrodka archeologii doświadczalnej w Lejre (Dania).

	Rekonstrukcja tzw. "długiego domu"
	Rekonstrukcja domostwa służącego jako zaplecze dla badań nad hutnictwem żelaza
	Wnętrze jednego z tzw. "długich domów" zrekonstruowanych w Lejre
	Jedna z rekonstrukcji domostwa
	Rekonstrukcja ziemianki
	Widok na rekonstrukcję "osady z epoki żelaza" w Lejre